فروشنده عراقی نشسته بود و نگاهش می کرد٬
نود تا مهر و تسبیح تربت برداشته بود و گذاشته بود جلوی فروشنده برای سوغات کربلا.
حالا فقط مانده بود جانمازهایش.
همه جور جانمازی توی همان مغازه پیدا می شد٬ از جانمازهای دست دوز عراقی تا جانمازهای زیپ دار و دکمه ای و کیسه ای.
میان این همه انگار یکی چشمش را گرفته بود٬ آخر هم نودتای همان را برداشت٬ همان که رویش از قول امام رضا نوشته شده بود: نماز اول وقت بالاترین عمل است.
زیره به کرمان بردن بود اما هزار بار این جمله مرجعش را تکرار کرده بود که :
«باید براى خودمان يك فريضه بدانيم
كه هر كالائى كه مشابه داخلى آن وجود دارد
آن كالا را از توليد داخلى مصرف كنيم.» حتی توی عراق!
پ.ن : این مطلب به قلم نویسنده وبلاگ نیست !